(w kolejnym poście: jaki jest Twój wskaźnik odporności /resilience/?)
Przy okazji: widziałeś/aś już film z Dr Nadine Burke Harris, która objaśnia co to jest ACE z punktu widzenia lekarki i jak wyniki badań nad tymi doświadczeniami wpłynęły na jej praktykę pediatry?
(a kilka dni temu zamieściłem film o badaniach ACE oraz moje terapeutyczne refleksje w tym zakresie!)
Pięć z nich - indywidualne (dwie kolumny po lewej stronie na rysunku), są to:
- znęcanie się fizyczne,
- obrażanie słowne (werbalne),
- wykorzystywanie seksualne,
- zaniedbanie fizyczne (np brak wizyt u lekarza, niedożywienie itp.) oraz
- zaniedbanie emocjonalne.
Pięć jest związanych z innymi członkami rodziny (kolumna po prawej na rys.):
- rodzicem, który jest alkoholikiem,
- matką (lub inny najważniejszy opiekun/ka), która jest ofiarą przemocy domowej,
- członek rodziny w więzieniu,
- członek rodziny ze zdiagnozowaną z chorobą psychiczną oraz
- zniknięcie jednego rodzica w wyniku rozwodu, śmierci lub porzucenia.
Każdy rodzaj traumy liczy się jako jeden. Tak więc osoba, która była fizycznie maltretowana, z jednym rodzicem alkoholikiem i pobitą matką ma wynik ACE wynoszący trzy.
Istnieje oczywiście wiele innych rodzajów traumy z dzieciństwa - rasizm, seksizm, homofobia, zastraszanie-nękanie (bullying), obserwowanie rodzeństwa nadużywającego alkoholu/środków, utrata opiekuna (babcia, matka, dziadek itd.), Bezdomność, przetrwanie i powrót do zdrowia po ciężkim wypadku, obserwowanie ojca maltretowanego przez matkę, bycie świadkiem jak babcia nadużywa (np. szydzi) z ojca, uczestniczenie w systemie opieki zastępczej (rodzina zastępcza, dom dziecka itp), zaangażowanie w system wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich itp. ...
Badanie ACE obejmowało tylko te 10 traum z dzieciństwa, ponieważ były one wymieniane przez grupę około 300 członków badanych w ramach Kaiser Study; te traumy były również dobrze zbadane indywidualnie w literaturze naukowej.
Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że punktacja ACE ma służyć jako wskazówka: jeśli doświadczyłeś/aś innych rodzajów toksycznego stresu przez miesiące lub lata, to prawdopodobnie zwiększyłoby to ryzyko konsekwencji zdrowotnych.
UWAGA:
jeśli twój wynik jest 4 i więcej - KONIECZNIE przeczytaj kolejny artykuł (wpis) wraz z testem twojej odporności !
Oto test i pytanie o twoje doświadczenia przed 18-tymi urodzinami:
Wpisz 1 jeśli odpowiedź brzmi "Tak"
1. Czy rodzic lub inna osoba dorosła w domu często lub bardzo często ...
Krzyczał na ciebie, obrażał cię, kpił z ciebie lub poniżał? lub działał w sposób, który spowodował, że obawiałeś/aś się, że możesz odnieść cielesne obrażenia?
Nie___ Jeśli Tak, wpisz 1 __
2. Czy w domu często lub bardzo często rodzic lub inna osoba dorosła… Popychał/a, szarpał/a, policzkował/a lub rzucał/a czymś w ciebie? lub Czy kiedykolwiek byłeś/aś uderzony/a tak mocno, że miałeś ślady lub inne rany/obrażenia?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
3. Czy osoba dorosła lub osoba starsza o co najmniej 5 lat od ciebie ... Dotykała lub pieściła, czy też dotknąłeś jej ciała w sposób seksualny? lub Próbowała albo faktycznie miała z tobą stosunek ustny, analny lub pochwowy?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
4. Czy często lub bardzo często czujesz, że… Nikt w twojej rodzinie cię nie kochał ani nie uważał, że jesteś ważny/a lub wyjątkowa/y? lub Twoja rodzina nie dbała o siebie nawzajem, nie czuła się blisko siebie lub nie wspierała się nawzajem?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
5. Czy często lub bardzo często czułeś, że… Nie miałaś/eś dość jedzenia, musiałeś nosić brudne ubrania i nie było nikogo, kto by cię chronił/zadbał? lub Twoi rodzice byli zbyt pijani albo za bardzo "na haju" (narkotyki), by zaopiekować się tobą czy zabrać cię do lekarza, jeśli tego potrzebowałeś/aś?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
6. Czy twoi rodzice byli kiedykolwiek w separacji lub rozwiedli się?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
7. Czy twoja matka lub macocha:
Często lub bardzo często była popychana, szarpana, uderzana otwartą dłonią lub rzucano w nią? lub Czasami, często lub bardzo często byłą kopana, gryziona, uderzana pięścią lub uderzana czymś twardym? lub Czy kiedykolwiek wielokrotnie była bita przez co najmniej kilka minut lub grożono jej bronią albo nożem?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
8. Czy mieszkałeś z kimś, kto miał problem z piciem lub z alkoholikiem, lub z kimś, kto używał narkotyków?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
9. Czy członek rodziny był w depresji lub chorował psychicznie, lub czy też członek rodziny próbował popełnić samobójstwo (miał próbę samobójczą)?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
10. Czy członek twojej rodziny siedział w więzieniu?
Nie___Jeśli Tak, wpisz 1 __
Teraz dodaj = podsumuj odpowiedzi „Tak”: _
To jest Twój wynik w teście ACE.
__________________________
Co o tym sądzisz, skoro już masz swój wynik ACE?
Badanie CDC na temat negatywnych doświadczeń z dziećmi (ACE Study) ujawniło szokujący związek między traumą z dzieciństwa a chorobami przewlekłymi, które ludzie rozwijają jako dorośli, a także z problemami społecznymi i emocjonalnymi. Obejmuje to choroby serca, raka płuc, cukrzycę i wiele chorób autoimmunologicznych, a także depresję, przemoc, bycie ofiarą przemocy i samobójstwo.
Pierwsze wyniki badań opublikowano w 1998 r., A następnie ukazało się ponad 70 innych publikacji do 2015 r. Pokazały one, że:
- trauma z dzieciństwa była bardzo powszechna, nawet u pracujących białych ludzi z klasy średniej, wykształconych w college'ach, posiadających świetne ubezpieczenie zdrowotne;
- istniał bezpośredni związek między traumą dziecięcą a wystąpieniem choroby przewlekłej u dorosłych, a także depresją, samobójstwem, przemocą i ofiarą przemocy;
- więcej rodzajów urazów zwiększało ryzyko problemów zdrowotnych, społecznych i emocjonalnych.
- ludzie zazwyczaj doświadczają więcej niż jednego rodzaju traumy - rzadko jest to tylko wykorzystywanie seksualne lub tylko słowne nadużycie.
- Zaledwie dwie trzecie z 17 000 osób biorących udział w badaniu ACE uzyskało co najmniej jeden punkt (doświadczenie) ACE - 87% z nich miało więcej niż jeden. Trzydzieści sześć stanów i Dystrykt Kolumbii przeprowadziły własne badania ACE; ich wyniki są zbliżone do CDC ACE Study.
- Naukowcy prowadzący badania opracowali test ACE, aby wyjaśnić ryzyko choroby przewlekłej u danej osoby. Pomyśl o tym jak o wyniku badań poziomu cholesterolu. Tym razem bada się poziom toksycznego stresu u dzieci. Dostajesz jeden punkt za każdy rodzaj traumy. Im wyższy wynik ACE, tym większe ryzyko problemów zdrowotnych i społecznych. (Oczywiście istnieją inne rodzaje urazów, które mogą przyczynić się do uzyskania wyniku ACE, więc nie można wykluczyć, że ludzie mogą mieć wyniki ACE wyższe niż 10, jednak w badaniu ACE mierzono tylko 10 typów.)
- Wraz ze wzrostem wyniku ACE wzrasta ryzyko chorób, problemów społecznych i emocjonalnych. Gdy wynik ACE wynosi 4 lub więcej, sprawy zaczynają być poważne. Prawdopodobieństwo przewlekłej obturacyjnej choroby płuc wzrasta o 390 procent; zapalenie wątroby, 240 procent; depresji 460 procent; próba samobójstwa, 1220 procent.
(Swoją drogą, żebyście nie myśleli, że studium ACE było kolejnym angażowaniem ubogich ludzi z przedmieści, to uwaga: uczestnikami badania było ponad 17 000 w większości białych, pochodzących z klasy średniej i wyższej, wykształconych ludzi z San Diego, z dobrą pracą i świetną opieką zdrowotna - wszyscy należeli do systemu opieki zdrowotnej Kaiser Permanente.)
W tym samym czasie, gdy trwało badanie ACE, równoległe badania mózgów dzieci wykazały, że toksyczny stres uszkadza strukturę i funkcjonowanie rozwijającego się mózgu dziecka. Zostało to ustalone przez grupę neuronaukowców i pediatrów, w tym neurologa Martina Teichera i pediatrę Jacka Shonkoffa, z Uniwersytetu Harvarda, neurologa Bruce'a McEwena z Rockefeller University, jak i psychiatrę dziecięcego Bruce'a Perry'ego z Child Trauma Academy.
Kiedy dzieci są przeciążone hormonami stresu, znajdują się w trybie ucieczki, strachu lub zamrożenia. Nie mogą się uczyć w szkole. Często mają trudności z zaufaniem osobom dorosłym lub rozwijaniem zdrowych relacji z rówieśnikami (tzn. stają się samotnikami). Aby złagodzić lęk, depresję, poczucie winy, wstyd i / lub niemożność skupienia się, zwracają się do łatwo dostępnych rozwiązań biochemicznych - nikotyny, alkoholu, marihuany, metamfetaminy - lub działań, w których mogą uciec od swoich problemów - sportów wysokiego ryzyka, licznych partnerów seksualnych i pracy / nadmiernych osiągnięć. (np. nikotyna zmniejsza gniew, zwiększa skupienie i łagodzi depresję. Alkohol łagodzi stres).
Na szczęście mózg i życie są w pewnym stopniu plastyczne. Badania odporności i elastyczności (rezyliencji) pokazują, że odpowiednia integracja czynników odporności - takich jak zwrócenie się o pomoc, budowanie zaufania, tworzenie pozytywnego nastawienia, słuchanie uczuć - może pomóc ludziom poprawić ich życie.
Między innymi tymi zagadnieniami będziemy się zajmować podczas warsztatów w czerwcu...
Aby uzyskać więcej informacji o nauce ACE i sposobie jej użycia, przejdź do: https://acestoohigh.com/aces-101/
Więcej informacji na temat badania ACE można znaleźć na stronie CDC’s ACE Study site.
Co do sytuacji w Polsce:
"Według opublikowanego w 2018 roku przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę raportu Ogólnopolska diagnoza skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci jakaś forma przemocy: fizyczna, psychiczna, seksualna czy polegająca na fizycznym zaniedbaniu dotknęła siedmioro na dziesięcioro dzieci w wieku od jedenastu do siedemnastu lat. To znaczy, że statystycznie takie dziecko zna każdy z nas. W tym przez bliskich dorosłych zostało skrzywdzonych ponad czterdzieści procent badanych. Sprawcami najczęściej byli rodzice. Trzynaście procent badanych dzieci było świadkami przemocy w domu.
Podobne badania przeprowadzono też w 2012 roku. Niektóre wskaźniki zmalały, inne wzrosły, największą kategorią pozostaje tak jak wcześniej przemoc rówieśnicza (pięćdziesiąt siedem procent przypadków przemocy w ogóle). Jak jednak podkreśla Joanna Włodarczyk, współautorka raportu FDDS: – Ważne, żeby mieć świadomość tego, że dzieci doświadczają przemocy i krzywdzenia, rozmawiać z nimi o tym, mówić im, jak mogą się zachować. Żeby w ogóle wiedziały, że to, co się z nimi dzieje, to przemoc.
Pozytywną informacją płynącą z raportu jest fakt, że większość dzieci – aż osiemdziesiąt dziewięć procent – deklarowało, że ma osobę, do której może się zwrócić w trudnej sytuacji. Jednak siedem procent dzieci nie ma nikogo takiego. Aż siedem procent! – Przecież dzieci nie mieszkają same, nie są pozostawione same sobie, a jednak tych siedem procent czuje, że nie ma wokół nich ani jednej osoby, której mogą zaufać – komentuje Włodarczyk. – To jest straszna samotność.
Czy mogą same poprosić o pomoc, poszukać wsparcia? – Dzieci inaczej niż dorośli oceniają sytuację. Biorą na siebie odpowiedzialność za problemy w domu. Odczuwają wstyd. Rzadko więc same proszą o pomoc – mówi Olga. – To my musimy je zauważyć. Nawet jeśli dają znaki nie wprost. "
więcej - także z konkretami co robić, zobacz:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz - twoja opinia/zdanie jest dla mnie ważne !