"Łatwo zrozumieć, dlaczego śniący ignorują, a nawet zaprzeczają przekazom ze snów. Świadomość w sposób naturalny opiera się wszystkiemu, co nieświadome i nieznane. Wskazywałem już na to, że wśród ludów pierwotnych antropolodzy odkryli istnienie zjawiska nazwanego „mizoneizmem”, czyli głębokiego, pełnego przesądów strachu przed nowością. Ludzie pierwotni w obliczu niepomyślnych zdarzeń wykazują wszelkie reakcje dzikiego zwierzęcia. Z kolei człowiek „cywilizowany” reaguje na nowe idee zasadniczo w taki sam sposób, budując psychologiczne bariery, aby uchronić się przed szokiem wynikającym z zetknięcia z nowością. Łatwo zaobserwować to zjawisko, kiedy widzimy reakcję jednostki na jej własne marzenia senne, które wymuszają przyznanie się do niespodziewanej myśli. Wielu pionierów filozofii, nauki, a nawet literatury stawało się ofiarami konserwatyzmu ze strony współczesnych im bliźnich. Psychologia jest jedną z najnowszych nauk, a ponieważ próbuje pracować z nieświadomością, nieuchronnie spotkała się z mizoneizmem w ekstremalnej formie.
Bez względu na to, jak niepochlebna byłaby czyjaś opinia o nieświadomości, to musi on przyznać, że jest ona warta zbadania; nieświadomość znajduje się co najmniej na tym samym poziomie co wszy, które przecież cieszą się szczerym zainteresowaniem entomologów. Nie mam nic przeciwko temu, by ktoś z niewielkim doświadczeniem i wiedzą o marzeniach sennych uważał, że są one wyłącznie chaotycznymi zjawiskami bez znaczenia. Kiedy jednak założy się, iż są to normalne zjawiska (którymi w rzeczywistości są), to trzeba rozważyć, że albo są one przyczynowe, czyli że istnieje racjonalny powód ich zaistnienia, albo że mają jakiś cel, lub obie opcje."
C. G. Jung w "Człowiek i jego symbole"
 |
Duch zamordowanego mści się na swym zabójcy - japoński tryptyk z XIX w. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz - twoja opinia/zdanie jest dla mnie ważne !