ONLINE - całyświat (!) 28-29.03.2020:
Zastosowanie teorii poliwagalnej w terapii i życiu:
"RYTMY REGULACJI"
UWAGA: nie musisz być obecna/y przez cały czas - dla uczestników wszystkie materiały w formie skryptów i video będą dostępne przez miesiąc po zakończeniu warsztatu.
Kiedy:
Koszt: - 390 pln
rezerwacja - zaliczka 200,- pln na konto
Kiedy:
sobota 28 marca w godz. 10 - 18
niedz.: 29 marca w godz. 10 - 17
rezerwacja - zaliczka 200,- pln na konto
Jungpress Robert Palusiński
z dopiskiem: "poliwagalna online" + twój email
35 1140 2004 0000 3402 7909 8219
W poniższym filmie opowiadam o zasadach teorii poliwagalnej S. Porges'a, co i jak działa, o funkcjach i ważności autonomicznego układu nerwowego oraz roli nerwu błędnego w regulacji naszych stanów emocjonalnych.
W poniższym filmie opowiadam o zasadach teorii poliwagalnej S. Porges'a, co i jak działa, o funkcjach i ważności autonomicznego układu nerwowego oraz roli nerwu błędnego w regulacji naszych stanów emocjonalnych.
Teoria Poliwagalna (TP) (sformułowana przez prof. Stephena Porges'a w 1994 r.), dzięki odkryciu organizujących zasad hierarchii, neurocepcji i współregulacji, zrewolucjonizowała rozumienie funkcjonowania autonomicznego układu nerwowego - układu, który dba o nasze poczucie bezpieczeństwa i psycho-fizyczną równowagę organizmu.
Sama teoria, jej neurologiczne podstawy oraz wynikająca z niej praktyka sprawiła, że zyskaliśmy konkretne narzędzie - przewodnik po neurofizjologicznych procesach mobilizacji/aktywności, załamania/znieruchomienia (dysocjacja, reakcja "zamrożenia") oraz - przede wszystkim - zaangażowania społecznego, kontaktów, wzajemnego rozumienia, empatii, współczucia i budowania trwałych, zrównoważonych relacji. Dzięki niej potrafimy lepiej rozumieć nasze zachowania najczęściej wynikające z wczesnych reakcji adaptacyjnych ukierunkowanych na przeżycie i przetrwanie w niesprzyjających warunkach.
Autonomiczny układ nerwowy współtworzy i "rzeźbi" nasze doświadczenia, gdy chodzi o podstawowe poczucie bezpieczeństwa, a także wpływa na naszą zdolność tworzenia oraz utrzymywania związków, relacji i więzi ("mózg społeczny"). Może nas "zamykać" przed kontaktami z ludźmi i światem lub "otwierać" na głębsze relacje. Autonomiczny układ nerwowy działa poza obszarem świadomości - lub raczej poniżej świadomości; nieustannie automatycznie ocenia i bada potencjalne zagrożenie, szacuje stopień poczucia bezpieczeństwa i możliwe ryzyko oraz inicjuje (lub blokuje) działania, które pomagają radzić sobie z wyzwaniami codziennego życia.
Różne trudne oraz traumatyczne doświadczenia przerywają albo uszkadzają zrównoważony, naturalny rozwój samo-regulacji układu nerwowego. Pod wpływem doświadczeń traumatycznych tworzą się autonomiczne wzorce ochrony (wzorce reakcji), które zastępują reakcje adekwatne, odpowiednie do nowych sytuacji jak również "rzeźbią" nasz wzorzec wchodzenia w relacje z ludźmi, ważnymi obiektami i światem.
Stosując podejście "poliwagalne" (TP), przede wszystkim kładziemy nacisk na stworzenie (lub od-tworzenie) poczucia bezpieczeństwa zwracając się bezpośrednio do układu nerwowego - czyli na poziomie fizjologicznym. Dopiero po uzyskaniu wystarczającego stopnia poczucia bezpieczeństwa na poziomie układu nerwowego otwiera się przestrzeń na powstanie "przymierza terapeutycznego", bliskich relacji oraz jakakolwiek możliwość zmiany dotychczasowych (najczęściej nieadekwatnych) sposobów postępowania i nie/radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.
Dzięki temu minimalizuje się ewentualność nieświadomego retraumatyzowania zarówno w relacji terapeutycznej, jak i we wszelkich pozostałych kontaktach z innymi osobami.
Jak to działa?
Po pierwsze ważna jest wstępna edukacja (wiedza o tym jak funkcjonuje nasz układ nerwowy)
oraz
Po drugie - wykonujemy konkretne, stosunkowo proste ćwiczenia najpierw towrząc mapy orientacyjne, a następnie uczymy się technik poruszania się po zmapowanych obszarach. Dodatkowo uczymy się adaptacji TP do naszych konkretnych modalności terapeutycznych, coachingowych czy życiowych.
To sprawia, że zyskujemy znacznie większe, zgodne z naszą wolą i zamiarami możliwości powrotu do stanu poczucia bezpieczeństwa oraz dobrowolnego wychodzenia ze "strefy komfortu", gdy to jest potrzebne. Dzięki temu możemy doświadczać trudnych sytuacji, emocji, afektów, relacji itd. bez mrożącego efektu nadmiernej aktywacji niekorzystnych lub "zalewających" emocji , wrażeń czy posttraumatycznych "flash-back'ów".
Dzięki takiemu podejściu znacznie łatwiej jest rozluźniać (i eliminować) nawykowe wzorce reakcji (płynące z kompleksów czy "schematów") oraz odnajdywać pewność i poczucie bezpieczeństwa w sytuacjach związanych z działaniem, zaangażowaniem - w tym także w relacjach z innymi (również w takich relacjach, gdzie wcześniej odczuwaliśmy zagrożenie, były trudne lub ich unikaliśmy).
Terapia poliwagalna (TP) może być częścią (jednym z narzędzi) lub całością oddziaływań terapeutycznych.
Podczas warsztatu będziemy tworzyć i wdrażać odpowiednie ćwiczenia, które wpływają na lepszą regulację układu nerwowego i pozwalają na trwałą re-adaptację autonomicznego układu nerwowego w kierunku doświadczania poczucia bezpieczeństwa, relacji, związków oraz ze światem szczególnie w tych obszarach, gdzie do tej pory występowały poważne trudności (np. stres, wstyd, nieśmiałość, zagubienie, strach lub wycofanie).
Na tym warsztacie uczestnicy poznają teoretyczne podstawy Terapii Poliwagalnej, a następnie doświadczalnie zastosują teorię w praktyce.
Warsztat jest przydatny dla każdej osoby, która w swym życiu doświadcza zbyt wielu napięć oraz takich trudności, z którymi nie potrafi sobie poradzić lub radzi sobie z wielkim trudem - włącznie z zaburzeniami odżywiania czy tendencjami do uzależnień.
Warsztat jest skierowany do terapeutów, coachów, pedagogów, rodziców itp., ale także dla każdej osoby, która w swym życiu doświadcza zbyt wielu napięć i/lub takich trudności, z którymi nie potrafi sobie poradzić, w tym wynikających z traumatycznych przeżyć lub relacji.
Sama teoria, jej neurologiczne podstawy oraz wynikająca z niej praktyka sprawiła, że zyskaliśmy konkretne narzędzie - przewodnik po neurofizjologicznych procesach mobilizacji/aktywności, załamania/znieruchomienia (dysocjacja, reakcja "zamrożenia") oraz - przede wszystkim - zaangażowania społecznego, kontaktów, wzajemnego rozumienia, empatii, współczucia i budowania trwałych, zrównoważonych relacji. Dzięki niej potrafimy lepiej rozumieć nasze zachowania najczęściej wynikające z wczesnych reakcji adaptacyjnych ukierunkowanych na przeżycie i przetrwanie w niesprzyjających warunkach.
Autonomiczny układ nerwowy współtworzy i "rzeźbi" nasze doświadczenia, gdy chodzi o podstawowe poczucie bezpieczeństwa, a także wpływa na naszą zdolność tworzenia oraz utrzymywania związków, relacji i więzi ("mózg społeczny"). Może nas "zamykać" przed kontaktami z ludźmi i światem lub "otwierać" na głębsze relacje. Autonomiczny układ nerwowy działa poza obszarem świadomości - lub raczej poniżej świadomości; nieustannie automatycznie ocenia i bada potencjalne zagrożenie, szacuje stopień poczucia bezpieczeństwa i możliwe ryzyko oraz inicjuje (lub blokuje) działania, które pomagają radzić sobie z wyzwaniami codziennego życia.
Różne trudne oraz traumatyczne doświadczenia przerywają albo uszkadzają zrównoważony, naturalny rozwój samo-regulacji układu nerwowego. Pod wpływem doświadczeń traumatycznych tworzą się autonomiczne wzorce ochrony (wzorce reakcji), które zastępują reakcje adekwatne, odpowiednie do nowych sytuacji jak również "rzeźbią" nasz wzorzec wchodzenia w relacje z ludźmi, ważnymi obiektami i światem.
Stosując podejście "poliwagalne" (TP), przede wszystkim kładziemy nacisk na stworzenie (lub od-tworzenie) poczucia bezpieczeństwa zwracając się bezpośrednio do układu nerwowego - czyli na poziomie fizjologicznym. Dopiero po uzyskaniu wystarczającego stopnia poczucia bezpieczeństwa na poziomie układu nerwowego otwiera się przestrzeń na powstanie "przymierza terapeutycznego", bliskich relacji oraz jakakolwiek możliwość zmiany dotychczasowych (najczęściej nieadekwatnych) sposobów postępowania i nie/radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.
Dzięki temu minimalizuje się ewentualność nieświadomego retraumatyzowania zarówno w relacji terapeutycznej, jak i we wszelkich pozostałych kontaktach z innymi osobami.
Jak to działa?
Po pierwsze ważna jest wstępna edukacja (wiedza o tym jak funkcjonuje nasz układ nerwowy)
oraz
Po drugie - wykonujemy konkretne, stosunkowo proste ćwiczenia najpierw towrząc mapy orientacyjne, a następnie uczymy się technik poruszania się po zmapowanych obszarach. Dodatkowo uczymy się adaptacji TP do naszych konkretnych modalności terapeutycznych, coachingowych czy życiowych.
To sprawia, że zyskujemy znacznie większe, zgodne z naszą wolą i zamiarami możliwości powrotu do stanu poczucia bezpieczeństwa oraz dobrowolnego wychodzenia ze "strefy komfortu", gdy to jest potrzebne. Dzięki temu możemy doświadczać trudnych sytuacji, emocji, afektów, relacji itd. bez mrożącego efektu nadmiernej aktywacji niekorzystnych lub "zalewających" emocji , wrażeń czy posttraumatycznych "flash-back'ów".
Dzięki takiemu podejściu znacznie łatwiej jest rozluźniać (i eliminować) nawykowe wzorce reakcji (płynące z kompleksów czy "schematów") oraz odnajdywać pewność i poczucie bezpieczeństwa w sytuacjach związanych z działaniem, zaangażowaniem - w tym także w relacjach z innymi (również w takich relacjach, gdzie wcześniej odczuwaliśmy zagrożenie, były trudne lub ich unikaliśmy).
Terapia poliwagalna (TP) może być częścią (jednym z narzędzi) lub całością oddziaływań terapeutycznych.
Podczas warsztatu będziemy tworzyć i wdrażać odpowiednie ćwiczenia, które wpływają na lepszą regulację układu nerwowego i pozwalają na trwałą re-adaptację autonomicznego układu nerwowego w kierunku doświadczania poczucia bezpieczeństwa, relacji, związków oraz ze światem szczególnie w tych obszarach, gdzie do tej pory występowały poważne trudności (np. stres, wstyd, nieśmiałość, zagubienie, strach lub wycofanie).
Na tym warsztacie uczestnicy poznają teoretyczne podstawy Terapii Poliwagalnej, a następnie doświadczalnie zastosują teorię w praktyce.
Warsztat jest przydatny dla każdej osoby, która w swym życiu doświadcza zbyt wielu napięć oraz takich trudności, z którymi nie potrafi sobie poradzić lub radzi sobie z wielkim trudem - włącznie z zaburzeniami odżywiania czy tendencjami do uzależnień.
Warsztat jest skierowany do terapeutów, coachów, pedagogów, rodziców itp., ale także dla każdej osoby, która w swym życiu doświadcza zbyt wielu napięć i/lub takich trudności, z którymi nie potrafi sobie poradzić, w tym wynikających z traumatycznych przeżyć lub relacji.
Co będzie na warsztacie:
Sesja 1:
Nauka i praktyczna wiedza o po-łączeniu (więź wewnętrzna)
Nauka i praktyczna wiedza o po-łączeniu (więź wewnętrzna)
Zrozumienie organizacyjnych zasad Teorii Polywagalnej
Neurofizjologia poczucia bezpieczeństwa i przetrwania
Jak układ nerwowy kształtuje doświadczenie fizyczne (cielesne) i psychiczne
Wyzwanie: "zauważ i nazwij" - Wprowadzenie do mapowania autonomicznego układu nerwowego
Tworzenie mapy osobistej profilu autonomicznego układu nerwowego
Neurofizjologia poczucia bezpieczeństwa i przetrwania
Jak układ nerwowy kształtuje doświadczenie fizyczne (cielesne) i psychiczne
Wyzwanie: "zauważ i nazwij" - Wprowadzenie do mapowania autonomicznego układu nerwowego
Tworzenie mapy osobistej profilu autonomicznego układu nerwowego
Sesja 2:
Wzorce tworzenia związków/relacji i systemów obrony
Wzorce tworzenia związków/relacji i systemów obrony
Neurocepcja: definicja i jej wpływ na życie
Ewolucja Systemu Społecznego Zaangażowania
Wysyłanie wskazówek/informacji o poczuciu bezpieczeństwa
Śledzenie zmian stanu w układzie autonomicznym
Identyfikacja "wyzwalaczy" i błysków
Poruszanie się po ścieżkach autonomicznych
Ewolucja Systemu Społecznego Zaangażowania
Wysyłanie wskazówek/informacji o poczuciu bezpieczeństwa
Śledzenie zmian stanu w układzie autonomicznym
Identyfikacja "wyzwalaczy" i błysków
Poruszanie się po ścieżkach autonomicznych
Sesja 3:
Zakotwiczenie w trzewnej części nerwu błędnego
Zakotwiczenie w trzewnej części nerwu błędnego
Uzdrawianie efektów nadmiernej stymulacji grzbietowej części nerwu błędnego
Bezpieczne funkcjonowanie w warunkach aktywizacji/mobilizacji układu współczulnego
techniki: SIFT i "delektowanie się"
Badanie, tworzenie i budowanie umiejętności współ-regulacyjnych
Bezpieczne funkcjonowanie w warunkach aktywizacji/mobilizacji układu współczulnego
techniki: SIFT i "delektowanie się"
Badanie, tworzenie i budowanie umiejętności współ-regulacyjnych
Terapia oparta na teorii poliwagalnej (TP) może być wspierającą częścią każdej modalności terapeutycznej (jednym z narzędzi) jak również całością oddziaływań terapeutycznych w bardzo szerokim zakresie (nie tylko w przypadkach traumy).
W trakcie warsztatu będziemy tworzyć i wdrażać oraz doświadczać ćwiczeń, które wpływają na lepszą regulację układu nerwowego i pozwalają na re-adaptację autonomicznego układu nerwowego w kierunku doświadczania większego poczucia bezpieczeństwa, relacji, związków z innymi, ze sobą oraz ze światem szczególnie w tych obszarach, gdzie do tej pory występowały poważne trudności (np. stres, wstyd, nieśmiałość, strach, wycofanie itd.).
Terapeuta musi poznać doświadczalnie na czym polegają i jak działają konkretne ćwiczenia, które później będzie mógł/mogła stosować z klientem.
Jeśli nie jesteś terapeut/k/ą - to zobaczysz jak reaguje i jak adaptuje się układ nerwowy i będziesz mógł/mogła podzielić się tą wiedzą w swoim środowisku.
Jeśli nie jesteś terapeut/k/ą - to zobaczysz jak reaguje i jak adaptuje się układ nerwowy i będziesz mógł/mogła podzielić się tą wiedzą w swoim środowisku.
Wyniesiona z warsztatu wiedza będzie przydatna osobom, które w swym życiu doświadczają zbyt wielu napięć oraz takich trudności, z którymi nie potrafią sobie poradzić lub radzą sobie z wielkim trudem - włącznie z zaburzeniami odżywiania czy tendencjami do uzależnień czy komunikacji w relacjach.
Fascynujące jest, że praktyczne zastosowanie teorii poliwagalnej stwarza całkowicie nową jakość w np. pedagogice oraz komunikacji z innymi - zarówno w relacjach intymnych, jak i kontaktach zawodowych, chwilowych spotkaniach i to nie tylko z innym człowiekiem, ale z każdym ssakiem ...
Deb Dana nazywa praktykę terapii poliwagalnej "Rytmami Regulacji".
Na nieświadomym poziomie (neurocepcja) nieustannie odbieramy sygnały z otoczenia. Organizm bez przerwy "skanuje" otoczenie w poszukiwaniu sygnałów informujących czy i na ile środowisko jest bezpieczne (lub nie).
W terapii polivagalnej najważniejszym czynnikiem jest postawa ko-regulacji (lub współregulacji). Jeśli terapeut/k/a nie ma w trakcie sesji dostępu do pro-społecznego "obwodu" związanego z dominującą aktywnością trzewnej (wewnętrznej) gałęzi nerwu błędnego (ventral vagal), to wysyła sygnały de-regulujące do klienta/pacjenta.
To dlatego najważniejsze jest, aby terapeut/k/a w praktyce znał doświadczenie "ventral vagal", ugruntował/a je i modelował/a dla osoby będącej z nim w kontakcie.
Nie ma za dużo materiałów po polsku - CHOĆ właśnie wyszła ksiązka Porges'a
prowadzący warsztat: Robert Palusiński
Nie ma za dużo materiałów po polsku - CHOĆ właśnie wyszła ksiązka Porges'a
natomiast tutaj:
jest bardzo ciekawy wywiad po polsku - polecam
prowadzący warsztat: Robert Palusiński
po 5 letnim szkoleniu w Zurychu i Polsce, w 2003 r. uzyskałem uprawnienia do prowadzenie psychoterapii i pracy z grupami w nurcie Psychologii Zorientowanej na Proces.
Jestem także fanem "dziadka" tej modalności terapeutycznej, wywodzącej się z analizy jungowskiej - i stosuję podejście Junga w terapii.
Zastosowania terapii poliwagalnej uczę się od Deb Dany - bliskiej współpracowniczki S. Porges'a (współautorki ich książki "Clinical Application of the Polyvagal Theory" ) i z powodzeniem wprowadzam te założenia oraz techniki od 2018 r. w mojej praktyce.
W latach 2019/2020 przeszkoliłem ok. 200 osób z całej Polski w zakresie podstaw praktycznego zastosowania teorii poliwagalnej w codziennym życiu oraz w terapii.
W latach 2019/2020 przeszkoliłem ok. 200 osób z całej Polski w zakresie podstaw praktycznego zastosowania teorii poliwagalnej w codziennym życiu oraz w terapii.
UWAGA: nie musisz być obecna/y przez cały czas - dla uczestników wszystkie materiały w formie skryptów i video będą dostępne przez miesiąc po zakończeniu warsztatu.
Czy przewidujesz dodatkowy termin tego warsztatu w 2020 roku?
OdpowiedzUsuńdopiero teraz przeczytałem komentarz - sorry :( - prosze zglądac lub pytac przez formularz kontaktowy ...
Usuń