TĘCZA, TĘCZOWY WĄŻ i ZBAWICIEL

Załączony obrazek przedstawia TĘCZOWEGO WĘŻA (może ten sam, co wyszedł z pod Ziemi na pl. /nomen omen/ Zbawiciela i do Niej jak ów "Zbawiciel") powrócił i w Niej Śni ...

Kiedy myślę o  s/palonej tęczy na pl. Zbawiciela w Warszawie jedną z refleksji jaka mnie nachodzi, to potrzeba zauważenia także symbolicznych wymiarów tego zdarzenia (zdarzeń) mając na uwadze, że wszystkie wymiary: społeczne (uzgodniona rzeczywistość) oraz symboliczne (w tym Śnienie) mają znaczenie.

Na początek proponuję wykonać eksperyment:
1. Zrelaksuj się przez chwilę, może weź kilka spokojnych oddechów, pozwól sobie na zamglenie umysłu. Następnie zadaj sobie pytanie: jakie jest twoje  pierwsze skojarzenie ze słowem "Tęcza" ? Co ci ona przypomina?
2. Spróbuj wzmocnić to skojarzenie udając się do krainy z  której przybyło owo skojarzenie - gdzieś tam ... w innym czasie i innym miejscu ...
3. Opowiedz krótką historię z tej krainy zaczynającą się od "dawno, dawno temu, za górami, za lasami ..."
4. Jak płynie czas w tej krainie, jaka jest tam przestrzeń, jak ustosunkowują się do siebie żyjące "TAM" istoty i w jaki sposób się komunikują ze sobą?
5. Gdybyś mogła wnieść coś z tej Krainy do naszego świata, to co by to było? Czy to, co byś wniosła mogłoby być w jakimś (choćby najdrobniejszym) sensie Zbawieniem dla naszego świata?

napisz proszę swoje spostrzeżenia z ww ćwiczenia  w komentarzu :)

W spalonej tęczy na pl Zbawiciela widzę (m. inn.) Tęczowego Węża. W mitologii australijskich Aborygenów odgrywa niezwykle istotną rolę. W mitycznej Epoce Snu Tęczowy Wąż wędrował przez Australię i swym ciałem oraz śnieniem kształtował krajobraz: wzniesienia, doliny, sadzawki i koryta rzeczne.

W miejscach, w których urządzał sobie postój, powstawały jeziorka (bilabong), pełne zarodków dusz – zarówno ludzi jak i zwierząt. Także on, jako pierwszy, dał ludziom wodę, którą miał być jego mocz. Gdyby nie to, umarliby z pragnienia.
Z uwagi na mnogość  plemion i języków w rdzennej Australii nosi wiele imion, najczęściej nazywany jest Kunmanggur. Jest to słowo nieprzetłumaczalne, ale można rozważać takie znaczenia jak; Kanamgek, czyli "ten który odwiecznie działa"; Dimgek czyli "ten, który jest teraz działa"; oraz Kulaitj, co znaczy, że Tęczowy wąż jest Pramatką.
Tęczowy wąż przekazał szamanom mistyczne rytuały, dzięki którym mogli leczyć chorych. Również aborygeńska Pramatka wypełznąć miała z morza jako wąż, po czym urodziła przodków rdzennych mieszkańców Australii.
W jaki sposób oddychać? Jak i gdzie szukać pożywienia? Także i na te pytanie odpowiedziała pierwszym mieszkańcom australijskiego kontynentu wężowa Pramatka.

Podobnie jak inne bóstwa z Epoki Snu, Tęczowy Wąż wszedł pod ziemię i śni świat (w tym ludzi) do istnienia, a my jesteśmy wytworem jego snu. Co rónie ważne, to, że Aborygeni powiadają: możesz zabić kangura, ale nie jego Śnienie. W tym kontekście Tęcza, podobnie jak Tęczowy Wąż jest nie-do-spalenia, ani nie-do-zabicia  ... 

W pracy z konfliktami - także z dużymi grupami (a nawet narodami), istotną rolę odgrywa czynnik zwany Rolą - Duchem, czyli czymś/kimś, co nie jest fizycznie obecne, reprezentowane, ale ludzie o tym/kimś mówią .

Wydaje mi się, że Rola - Duch (Ghost Role) w wydarzeniach związanych z tęczą to (szeroko rozumiany) Zbawiciel (czyli genius loci samego placu) - gdybym facylitował ten konflikt, to starałbym się oddać mu głos w tej sprawie i obserwował reakcje stron konfliktu ...