Polityka i człowiek: rozszczepienie

Co do podziałów na polskiej (i każdej) scenie:

Im bardziej będziemy świadomi naszych wewnętrznych "podziałów" tym bardziej zmniejszymy siły polaryzacji zewnętrznej.

Jung zauważył, że jeśli człowiek nie dostrzega wielorakości tudzież rozczepień we własnej psyche pozostając w złudzeniu jednorodności jakiejś wersji własnego „ja”,

to świat, niejako w zastępstwie, czyni to za nią/niego lub dla niego/niej.

Zatem wielkie podziały – polaryzacje społeczne są unaocznieniem rozczepień jakich każda/y z nas doświadcza, ale nie za bardzo w sobie uznaje lub nawet nie dostrzega.

Tak więc kompensacja „monolitycznej” wizji samej/samego siebie działa na 2 poziomach:

w snach – gdzie istnieje mnogość przeróżnych postaci o spolaryzowanych (często krańcowo) interakcjach

oraz

na scenie społecznej i oczywiście politycznej …

Z powyższego wynika, że jedną z propozycji na zmniejszanie napięć społecznych jest uznanie i przeżywanie tych napięć w sobie, bez nadziei czy oczekiwania, że znajdzie się rozwiązanie i/lub ulgę !

Etycznym wymogiem staje się wówczas trwanie w napięciu sytuacji bez wyjścia z przekonaniem, że zainterweniuje funkcja transcendentna w sposób nieprzewidywalny (choć zazwyczaj „zbawienny”).

Dla Junga obraz ukrzyżowanej, cierpiącej postaci w centrum czteroramiennego (cztery strony świata) skrzyżowania był właśnie symboliczną reprezentacją takiej właśnie sytuacji psychologicznej.