"Mężczyzna stara się osiągnąć swój ideał męskości wypierając wszelkie żeńskie cechy – które w do niego należą, podobnie jak męskie cechy są częścią psychologii kobiety... . Jeśli uważnie zbadamy niekontrolowane emocje mężczyzny … wkrótce dotrzemy do kobiecej postaci, którą nazywam … animą.”
Jung CW 10,par79
„Anima jest spowinowacona ze zwierzętami, które symbolizują jej cechy. Tak więc może się jawić jako wąż lub tygrys czy ptak."
Jung: CW 9,i,par358
Stąd także supermęskie polowania jak i szamańskie wyprawy są nawiązywaniem kontaktu z animą-muzą.
„Anima jako archetyp życia może być całkowicie pozbawiona znaczenia. Przez co kreuje poszukiwania Mądrego Starca, archetypu znaczenia"
Hillman w: "Anima an Anatomy of Personified Notion" 1985, str. 57
Z : " Invisible Partners: How the Male and Female in Each of Us Affects Our Relationships"
"Nie ma jednego, konkretnego miejsca, w którym Jung sformułował ostateczne stanowisko na temat animy lub animusa. Jeśli chcesz dowiedzieć się, co Jung miał do powiedzenia na ten temat, konieczne jest przeczytanie wielu różnych fragmentów w wielu różnych głównych dziełach. Ponadto Jung od czasu do czasu oferował różne definicje. Robiąc to, nie zaprzeczał jednak samemu sobie, ponieważ każda definicja wydobywa inny aspekt tych rzeczywistości.
Najprostszą i najwcześniejszą definicją, jaką Jung zaproponował, jest to, że anima personifikuje kobiecy element w mężczyźnie, a animus personifikuje męski element w kobiecie. Pisze: „Nazwałem ten męski element w kobiecie animusem, a odpowiadający mu element kobiecy w mężczyźnie – animą.” ¹⁵ Marie-Louise von Franz odniosła się do definicji animy Junga w swoim rozdziale w „Człowieku i jego symbolach”, gdzie napisała, że „anima jest personifikacją wszystkich kobiecych tendencji psychologicznych w psychice mężczyzny, takich jak niejasne uczucia i nastroje.” ¹⁶ Jung spekuluje również, że anima i animus personifikują mniejszość genów kobiecych lub męskich w nas. Ta myśl pojawia się w kilku miejscach w pracach Junga. Na przykład: „Anima jest archetypową formą, wyrażającą fakt, że mężczyzna ma mniejszość genów kobiecych i jest to coś, co w nim nie znika.” ¹⁷ Oczywiście to samo można powiedzieć o animusie jako personifikacji mniejszości genów męskich w kobiecie. To znaczy, na poziomie biologicznym mężczyzna czerpie swoje męskie, fizyczne cechy dzięki posiadaniu niewielkiej przewagi genów męskich nad kobiecymi, i odwrotnie w przypadku kobiety. Anima, jak sugerował Jung, personifikuje na płaszczyźnie psychologicznej tę mniejszość genów kobiecych, a w przypadku kobiety animus personifikuje mniejszość genów męskich.
Jeśli tak jest, to to, co różni mężczyzn i kobiety, nie polega na tym, że mężczyźni są całkowicie Yang, a kobiety Yin, ponieważ każda płeć zawiera w sobie drugą; polega na tym, że mężczyzna zazwyczaj identyfikuje swoje ego ze swoją męskością, a jego kobieca strona jest dla niego nieświadoma, podczas gdy kobieta świadomie identyfikuje się ze swoją kobiecością, a jej męska strona jest dla niej nieświadoma."
Przypisy:
¹⁵ Carl Gustav Jung, Aion, CW 9ii, par. 20.
¹⁶ Marie-Louise von Franz, „The Process of Individuation”, w: Carl Gustav Jung (red.), Człowiek i jego symbole, s. 165.
¹⁷ Carl Gustav Jung, Zjawiska życia psychicznego, CW 8, par. 332.
i jeszcze zawsze warto ten filmik obejrzeć przy tej okazji:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz - twoja opinia/zdanie jest dla mnie ważne !