Cień w ciele ...

 Cień w ciele? Nie może być inaczej !

Jako postać pojawiająca się w snach - także i tam sie musi zamanifestować .

il.: Egor Mayer | Podpis: Egor Mayer // Shutterstoc, Copyright: Egor Mayer

"Dziś rano pracowałem z kobietą, która ma guza jelita grubego. Komórki nowotworowe okazały się „złe”, bo osoba była zbyt „dobra” i nie dopuszczała zła w swoim życiu. Dla niej bycie bardziej "złą" oznaczało, że będzie żyła bardziej instynktownie i bardziej połączona ze swoim ciałem. Pociłaby się bardziej, rozwinęła bardziej zrelaksowany stosunek do naturalnych funkcji, takich jak bekanie i pierdzenie, i pozwoliła sobie przyznać przed sobą, że czasami lubi seks. Taka postawa jest sprzeczna z etyką wynikającą z purytańskiego europejskiego wychowania katolickiego. Życie bardziej w jej ciele pokazałoby tej kobiecie, jak wiedzieć, kiedy coś jest dobre, a kiedy nie. Pozwoliłoby jej prowadzić życie osobiste, zawodowe i związki bardziej w oparciu o pasję serca niż o to, co uważa się za właściwe dla jej roli. Widzimy, że prosta rzecz, taka jak większy kontakt z energiami ciała, może mieć daleko idące konsekwencje.

"Wielu z nas (pracujących z symptomami) początkowo często spotyka się z nastawieniem „Zapomnijmy o tym, co dzieje się w organizmie. Po prostu pokaż mi, jak moje ciało może być ulepszone, aby pasowało do tego, jak planuję żyć”. Oczywiście taka postawa jest słuszna i normalna, a także piękna. Ale to nie pochodzi z obszaru "krainy snów", w której pojawiają się symptomy cielesne. Symptomy cielesne występują w rzeczywistości poza zdrowiem, poza życiem i śmiercią oraz poza wartościami społecznymi. Symptomy pojawiają się w wieczności. Ta część ciebie, która przeżywa te doświadczenia, żyje w wieczności lub bezczasowości. Z tego punktu widzenia pojęcia zdrowia i choroby są bez znaczenia. Praca ze śniącym ciałem pomaga połączyć te dwie rzeczywistości i pomaga osobie elastycznie przechodzić między tymi stanami, ceniąc je jednakowo."

Max Schupbach (jeden z współtwórców Psychologii Zorientowanej na Proces) w wywiadzie dla Bogny Szymkiewicz