John Croft, Lisandra Barbuto i autor |
Pod
koniec maja i na początku czerwca 2015 miałem zaszczyt i wielką
przyjemność uczestniczyć w 10 dniowym szkoleniu „Dragon
Dreaming” oraz „Dragon Dreaming Intensive” prowadzonym przez
głównego twórcę i propagatora metody Dragon Dreaming, Johna
Crofta z Australii. O samym kursie i wspaniałej grupie ludzi, która
zjechała się z całej Europy długo możnaby opowiadać, jednak w
tym miejscu chciałem się podzielić z wami minimalną dawką wiedzy
o tej metodzie oraz mojej inicjatywie przekładu na język polski i
wydania niewielkiej publikacji „Dragon Dreaming Project Design”.
Środki
na przekład i wydanie tej publikacji zbieram na portalu
crowdfundingowym Polak Potrafi
(http://polakpotrafi.pl/projekt/dragon-dreaming
)
Jednak
najpierw kilka słów o samej metodzie Dragon Dreaming
Dragon Dreaming, to pełen energii, konkretny sposób realizacji naszych marzeń przy pomocy – jak powiada John Croft – skandalicznie skutecznej metody zarządzania projektem i organizacjami. Wyjątkowość tej metody polega na sięganiu do źródeł i esencji kreatywności oraz na czerpaniu z kolektywnej inteligencji i współpracy wszystkich zaangażowanych stron.
Kreatywność wzmocniona współdziałaniem całej grupy jest największym skarbem oraz innowacją tej metody. Współczesny świat znalazł się na krawędzi i musimy wymyślić coś całkowicie nowego, coś co musi pochodzić spoza systemu w jakim dotychczas działamy i wynikać z zupełnie innego paradygmatu i sposobu myślenia. Nasze dotychczasowe wzorce wyczerpały się co sprawia, że stoimy w sytuacji pozornie bez wyjścia. Powtarzamy pozorne i bezskuteczne próby z nadzieją, że któraś z nich pomoże przy kolejnym zastosowaniu ...
Aby zrealizować projekt metodą Dragon Dreaming - należy jednak przestrzegać trzech ważnych zasad:
- projekt musi wspierać rozwój człowieka – uczestników/czek
- projekt wspiera proces budowania społeczności – wzmacnia społeczność, której jesteś częścią
- projekt służy Planecie – służy poprawie jakość życia wszystkich form istnienia na Ziemi
Sam proces Dragon Dreaming składa się z 4 kroków/faz:
- ŚNIENIE, marzenie – czyli budowania i uściślania wizji (Dreaming)
- PLANOWANIE (Planning)
- DZIAŁANIE – realizacja (Doing)
- ŚWIĘTOWANIE – celebrowanie osiągnięć, cieszenie się działaniem, tworzeniem, docenianiem, itp. itd. (Celebrating)
Dragon
Dreaming bazuje na 25 latach doświadczeń australijskiej
fundacji Gaia Foundation oraz na zrozumieniu przesłania tradycji
Australijskich Aborygenów w połączeniu z szerokim wachlarzem
wiedzy ekologicznej i systemowej. Z pośród tysięcy zrealizowanych
projektów nie było ani jednego, który poniósłby finansowe
fiasko! Dlatego Dragon Dreaming bywa nazywane skandalicznie
skutecznym systemem. Uczestnicy warsztatów, czy realizowanego tą
metodą projektu uczą się szybkiej i łatwej do zastosowania metody
nawigacji w obszarze tego, co często bywa koszmarem. Wspólne
tworzenie projektów tą metodą zmienia nas samych i wypełnia
codzienne życie nowym znaczeniem.
W
podejściu Dragon Dreaming zaczynamy od uwolnienia naszych zasobów
kreatywności otwierając się na zwiększoną percepcję zmysłową
i „ponad zmysłową”. Dzieje się tak dzięki zwróceniu się ku
ciału, odczuwaniu naszego wnętrza, przywołaniu wspomnień oraz
ponownemu docenieniu intuicji. Pracując w ten sposób nad projektem
korzystamy nie tylko z siły zespołu, ale także z ruchu i mądrości
ciała oraz z kontaktu z Ziemią. To z tego, bardziej zintegrowanego
miejsca, możemy usłyszeć Śnienie samej Ziemi pogłębiające
naszą moc i pomysłowość.
„Dragon Dreaming” pokazuje w jaki sposób holistyczna, żywa teoria systemowa może znaleźć zastosowanie praktycznie w każdym możliwym projekcie. Sama ścieżka wiodąca do realizacji marzenia czy wizji prowadzi przez określone kroki i etapy. Są to:
Śnienie lub faza marzeń (the Dreaming):
„Dragon Dreaming” pokazuje w jaki sposób holistyczna, żywa teoria systemowa może znaleźć zastosowanie praktycznie w każdym możliwym projekcie. Sama ścieżka wiodąca do realizacji marzenia czy wizji prowadzi przez określone kroki i etapy. Są to:
Śnienie lub faza marzeń (the Dreaming):
Każdy
projekt zaczyna się od wizji, pomysłu i marzenia pojedynczego
człowieka. Jednak doświadczenie (i niektóre badania – w tym
analizy Gaia Foundation) pokazuje, że 90% naszych marzeń pozostaje
zablokowane na pierwszym etapie Śnienia/Marzenia/Wizji. Zazwyczaj
wynika to z tego, że nie dzielimy się marzeniami z innymi ludźmi.
Jak więc mogłyby się zrealizować nasze marzenia? Pierwszy krok na
tym etapie polega na podzieleniu się marzeniami i na stworzeniu
zespołu, który pomoże w realizacji tego marzenia -
wizji.
Planowanie: to drugi etap polegający na tworzeniu planu. Ludzie nie planują porażek, ludziom nie udaje się skuteczne planowanie. Również i w tym miejscu możemy stwierdzić, że 90% projektów nie udaje się zrealizować zgodnie z zakładanymi planami. Dzieje się tak dlatego, że ci, co planują są postrzegani jako „głowa” organizacji (lub projektu), która obwinia „ciało” (wykonawców) o to, że nie działa zgodnie z planem. Z kolei ciało obwinia głowę za brak kontaktu z rzeczywistością. W metodzie Dragon Dreaming wszyscy biorą aktywny udział w planowaniu i ma to formę dynamiczną przypominającą grę planszową!
Działanie: Trzeci etap, to przestrzeń, w której pojawia się najwięcej pracy. Jest to etap działania – realizacji projektu. Na etapie planowania, do każdego celu cząstkowego przyporządkowany zostaje zespół. Zespół realizuje cel w konkretnym środowisku, z własnym budżetem i w określonym planem czasie.
Planowanie: to drugi etap polegający na tworzeniu planu. Ludzie nie planują porażek, ludziom nie udaje się skuteczne planowanie. Również i w tym miejscu możemy stwierdzić, że 90% projektów nie udaje się zrealizować zgodnie z zakładanymi planami. Dzieje się tak dlatego, że ci, co planują są postrzegani jako „głowa” organizacji (lub projektu), która obwinia „ciało” (wykonawców) o to, że nie działa zgodnie z planem. Z kolei ciało obwinia głowę za brak kontaktu z rzeczywistością. W metodzie Dragon Dreaming wszyscy biorą aktywny udział w planowaniu i ma to formę dynamiczną przypominającą grę planszową!
Działanie: Trzeci etap, to przestrzeń, w której pojawia się najwięcej pracy. Jest to etap działania – realizacji projektu. Na etapie planowania, do każdego celu cząstkowego przyporządkowany zostaje zespół. Zespół realizuje cel w konkretnym środowisku, z własnym budżetem i w określonym planem czasie.
Statystyki pokazują, że w naszym, konwencjonalnym świecie konkurujących ze sobą przedsiębiorstw, które bazują na koncepcji wygranych i przegranych, na każdych 1000 marzeń/wizji jedynie 10%, czyli 100 przechodzi do etapu planowania i tylko 10 projektów działa zgodnie z planami, a później zaledwie jedno marzenie/projekt (z tych dziesięciu) przetrwa dłużej niż 3 lata.
Ludzie są tego świadomi i wiedzą, że w świecie w jakim przyszło nam żyć, marzenia nie mogą się zrealizować, więc … rezygnują z marzeń.
Australijscy Aborygeni powiadają, że kiedy tracisz swoje śnienie, to tracisz część duszy. Słynny amerykański psychoterapeuta, Arnold Mindell w książce „Śnienie na jawie” zauważa, że utrata kontaktu ze snami, marzeniami i śnieniem, to główna przyczyna lekkiej depresji mającej wymiar epidemii. Z punktu widzenia Aborygenów utrata duszy powoduje apatię, fatalizm, bezradność, życie bez planów na przyszłość, uzależnienia, depresję, skłania do poszukiwania szczęścia przez nadmierne zakupy albo korzystanie z używek, wywołuje frustrację, obwinianie innych lub siebie. Osoby korzystające z metody Dragon Dreaming wiedzą, że potrzebujemy zarówno kontaltu z marzeniami-wizjami, jak i czwartego kroku – etapu. Jest nim
Celebrowanie
- Świętowanie: Czwarty etap skutecznie realizowanego projektu polega na świętowaniu/celebracji. Podstawą celebrowania jest wdzięczność, poczucie spełnienia, docenienia i zauważania zarówno samych osiągnięć jak i ich twórców. To właśnie dzięki świętowaniu - celebracji łączymy fazę Działania ze Śnieniem – pierwotną wizją. Kiedy stosuje się metodę Dragon Dreaming, 25% czasu zasobów i środków każdego projektu poświęca się na świętowanie - celebrację. To celebrowanie powinno być w pełni zintegrowane i włączone cały proces realizacji projektu - przedsięwzięcia.
90% pomysłów na biznes, początkujących
firm czy organizacji pozarządowych nie jest w stanie przetrwać
okresu dłuższego niż 3 lata. Jest to spowodowane zbyt szybkim
przechodzeniem od wizji do działania bez dość dobrego planu oraz
wypaleniem (zawodowym) ludzi tworzących organizacje. Wizja
przyszłości często pozbawiona bywa trafnego planowania kolejnych
etapów rozwoju. Ludzie czują się zmęczeni i wyczerpani, ponieważ
nie zregenerowali zasobów korzystając z czwartego etapu/kroku. Ten
etap jest wyjątkowy i rzadko brany pod uwagę w innych metodach
zarządzania projektem, a okazuje się niezbędny do tego, by przedsięwzięcie było stale zasilane energią pierwotnej Wizji.
Cztery kroki: Śnienie, Planowanie, Działanie i Celebrowanie odzwierciedlają cztery sposoby myślenia, cztery różne rodzaje ekspresji i cztery odmienne typy osobowości. Jeśli jesteś „Działaczem” twoją największą frustracją (i wyzwaniem) będzie całodzienna praca z „Marzycielem”. Jeśli jesteś „Planistą”, to stwierdzisz, że „Świętujący” są chaotyczni i niezorganizowani, podczas gdy Świętujący uznają planistów za nudziarzy. Jednak, żeby zrealizować marzenie, potrzebujesz w swoim projekcie stworzyć zespół złożony z ludzi reprezentujących każdy z wymienionych typów. Kiedy jednak zbiera się aż tak różnorodna grupa, można (i należy) spodziewać się wielkiej liczby konfliktów. W metodzie Dragon Dreaming konflikty traktuje się tak, jak część natury. Nie można uniknąć konfliktu, ani nim „zarządzać”. Jest to część procesu kreatywności. Jak kreatywnie korzystamy z konfliktu doprowadzając zarazem do przemian? Skutecznym sposobem jest „gra planszowa” nazwana przez twórców metody Karabirrdt (słowo pochodzące z aborygeńskiego języka plemienia Noongar oznaczające „pajęczą sieć”). Kiedy zaczyna się gra, konflikt okazuje się pożyteczny. Projekt nabiera realnych kształtów, a marzenia się spełniają, gdy gra dobiega końca. Jedna z wielu zasad Dragon Dreaming brzmi: „jeśli działanie nie daje radości, to nie jest ono zrównoważone”.
Cztery kroki: Śnienie, Planowanie, Działanie i Celebrowanie odzwierciedlają cztery sposoby myślenia, cztery różne rodzaje ekspresji i cztery odmienne typy osobowości. Jeśli jesteś „Działaczem” twoją największą frustracją (i wyzwaniem) będzie całodzienna praca z „Marzycielem”. Jeśli jesteś „Planistą”, to stwierdzisz, że „Świętujący” są chaotyczni i niezorganizowani, podczas gdy Świętujący uznają planistów za nudziarzy. Jednak, żeby zrealizować marzenie, potrzebujesz w swoim projekcie stworzyć zespół złożony z ludzi reprezentujących każdy z wymienionych typów. Kiedy jednak zbiera się aż tak różnorodna grupa, można (i należy) spodziewać się wielkiej liczby konfliktów. W metodzie Dragon Dreaming konflikty traktuje się tak, jak część natury. Nie można uniknąć konfliktu, ani nim „zarządzać”. Jest to część procesu kreatywności. Jak kreatywnie korzystamy z konfliktu doprowadzając zarazem do przemian? Skutecznym sposobem jest „gra planszowa” nazwana przez twórców metody Karabirrdt (słowo pochodzące z aborygeńskiego języka plemienia Noongar oznaczające „pajęczą sieć”). Kiedy zaczyna się gra, konflikt okazuje się pożyteczny. Projekt nabiera realnych kształtów, a marzenia się spełniają, gdy gra dobiega końca. Jedna z wielu zasad Dragon Dreaming brzmi: „jeśli działanie nie daje radości, to nie jest ono zrównoważone”.
O
czym jest i z czego składa się książka „Dragon Dreaming”?
Książka
„Dragon Dreaming Project Design” to praktyczny poradnik o tym,
jak wprowadzać w życie ten niesamowity system realizacji marzeń.
Publikacja
zaczyna się od rozdziału opisującego paradygmat oraz idee stojące
za całym systemem Dragon Dreaming. Filozofia Dragon
Dreaming w dużej mierze bazuje na mądrości i doświadczeniu
pierwszych mieszkańców australijskiego kontynentu. Australijscy
Aborygeni jako jedni z nielicznych w historii świata potrafili
stworzyć trwałą, zrównoważoną kulturę oraz stosunki społeczne,
które przetrwały w podobnej lub nawet w takiej samej formie przez
okres ponad 60 tysięcy lat ! Najdłużej trwające cywilizacje
świata liczyły 2, maksymalnie 3 tysiące lat. W tym zestawieniu
jest to wręcz niewyobrażalna różnica.
Częścią
filozofii Dragon Dreaming jest inne od europejskiego
pojmowanie czasu. W zachodniej cywilizacji funkcjonuje prawie
wyłącznie czas linearny odmierzany wskazówkami zegara od
przeszłości przez teraźniejszość ku przyszłości. Ale
Aborygeni, mający za sobą 60 tysięcy lat nawarstwiających się
doświadczeń rozumieją, czują i pojmują czas inaczej. Z ich
punktu widzenia faktycznie realny jest Czas Snu (Dreamtime)
tłumaczony często na język
angielski słowem Everywhen,
co po polsku oznacza Wszechczas. To z obszaru Dreamtime
wyłania się wszystko, włącznie z czasem mierzonym zegarkami.
Zamieszkujący południowo-zachodnią Australię aborygeński naród
Noongar uważa, że wszystko zaczęło się od Śnienia i od ognia -
„karl”. Z kolei słowo Karlup – to środek, rdzeń
tego ognia, także ogień pośrodku, czyli ognisko lub palenisko,
ale przede wszystkim dom (home). Właśnie przy ogniu (ognisko
domowe) spotykają się ludzie dzieląc się snami, marzeniami,
różnymi opiniami. Wspólnota dzieląca się ogniem, pożywieniem
oraz różnymi historiami i pieśniami nosi nazwę karlupgur.
Ludzie
tworzą karlupgur za każdym razem, kiedy spotykają się
pracując razem nad jakimś projektem. Wypowiadają się, dzielą
opiniami a każda opowieść jest swego rodzaju pieśnią. Za
spotkania na spotkanie tkana jest linia pieśni (songline), która
wyznacza drogę projektu od marzenia do spełnienia. Pierwsze narody
i plemiona na świecie nie znały pojęć wygranej i przegranej,
którymi mieszkańcy krajów europejskich nasiąkają już od
przedszkola. Nie znano również pojęcia pieniądza, lub zysku i
straty. Dlatego Dragon Dreaming oparte jest na zasadzie „win
– win” czyli wygrany/a – wygrany/a. To jeden z najważniejszych
elementów budowania trwałej struktury i zrównoważonej
organizacji. Jeśli przegrywa jedna ze stron, to na dłuższą metę
przegrywają wszystkie strony. Aborygeni wiedzieli o tym z praktyki.
„Przegrana” zawsze zależy od kontekstu i nie trwa wiecznie.
Kilku „przegranych” w małej grupie społecznej znacząco ją
osłabia. Na poziomie emocjonalnym frustracja „przegranych”
zaburza współpracę i w efekcie poważnie zmniejsza szansę grupy
na przetrwanie. Człowiek jest istotą społeczną. Samotnicy i
pustelnicy są wyjątkami. Nawet nasze mózgi – jak donoszą
najnowsze badania – są nie tyle od myślenia, ile od jak
najlepszego funkcjonowania w zbiorowości. Tezę Darwnia mówiącą o
tym, że przeżywają organizmy najlepiej dostosowane zamieniono na
slogan „przetrwają najsilniejsi”. Zasada „win-win” nie jest
najnowszym wymysłem organizacyjnym. To jest konieczność, jeśli
mamy przetrwać jako gatunek na tej planecie.
Aby
wprowadzać w życie nowe metody i zasady potrzebujemy wyjątkowych
sposobów, odmiennych od dotychczasowych. Potrzebujemy wyjść poza
dotychczasowy system komunikacji, ponieważ nie spełnia on swoich
funkcji wystarczająco dobrze. Tutaj również z pomocą przychodzi
70 tysięcy lat doświadczenia Aborygenów. Jedną z technik jaką
metoda Dragon Dreaming pożycza od australijskich Aborygenów
jest „Dogłębne Wsłuchiwanie się”, czyli Pinakarri w języku
Noongar lub Dadirri
jak mówią ludzie z południowej części stanu Queensland
. To trudna i łatwa technika zarazem. Łatwa, bo wszyscy wiemy o co
w niej chodzi, ale trudna, gdyż bardzo o niej szybko zapominamy.
Pinakarri jest spoiwem, które wiązało społeczności aborygeńskie
przez dziesiątki tysięcy lat. To także rodzaj kontemplacji.
Wyobraź sobie, że jesteś w lesie lub nad strumieniem i wsłuchujesz
się we wszelkie odgłosy, tak głęboko, że zapominasz o sobie –
słuchaczu. Jest tylko słyszenie. Cały/cała zamieniasz się w
słuch. Nasłuchujesz całą o-sobą, skórą, kośćmi, wnętrzem.
Przez chwilę milkną wszelkie wewnętrzne komentarze, a ty
zamieniasz się w odbiornik. To właśnie jest Dadirri lub Pinakarri.
Kiedy spotykamy się w grupie i korzystamy z Pinakarri, pojawiają
się duże szanse na to, że ludzie są prawdziwie i w pełni
u-słyszani. Dodatkowo ich wypowiedzi stają się głębsze, bowiem
sami siebie zaczynają lepiej słyszeć …
Wyobraź
sobie, że dodajemy do tego technikę twórczych lub zapładniających
pytań, dla których inspiracją jest słynny brazylijski pedagog
Paulo Freire. Jedno z ważnych pytań tego typu brzmi: „Co takiego
musi zaistnieć, abyś po zakończeniu tego projektu stwierdził/a,
że był to najlepszy sposób zainwestowania twojego czasu?”. Z chwilą, gdy
zespół znajduje odpowiedzi na te pytania w ciszy Głębokiego Słuchania
(Pinakarri) i dzieli się nimi – powstaje fundament wspólnego
śnienia, marzenia oraz wizji zespołu.
Dragon
Dreaming jest realizowane koliście – po okręgu, a właściwie w
obrębie spirali. Koło projektu składa się z fazy marzeń
(Dreaming), planowania, działania i świętowania oraz 12
kroków/miejsc – po trzy w każdej z ćwiartek koła. W Dragon
Dreaming pracujemy z ruchem i ciałem fizycznie przemieszczając się
pomiędzy ćwiartkami i krokami. Dzięki temu metoda wykorzystuje
różne rodzaje inteligencji. Warto dodać, że pomiędzy każdym z
etapów przekracza się próg w sensie faktycznym (cielesnym -
ruchowym) i symbolicznym. Np. w przypadku projektu, w którym
pojawiają się zobowiązania finansowe wskazane jest, aby
symbolicznie i faktycznie co najmniej cztery osoby przeszły „linię
zobowiązania”, gdzie te osoby deklarują, że w razie powstania
strat finansowych pokryją je solidarnie z własnej kieszeni. Tylko
te osoby mogą później podejmować decyzje finansowe (oczywiście
konsultowane z resztą grupy). I tutaj ważna UWAGA: Jeszcze ŻADEN
projekt, który korzystał z metody Dragon Dreaming nie przyniósł
strat ! Nieliczne z nich zmieniały kurs i plan, ale WSZYSTKIE
zostały zrealizowane!
Czterem,
opisanym fazom projektu odpowiadają cztery typy osobowości (w
kontekście realizacji przedsięwzięć!): Marzyciel, Planista,
Działacz i Animator. Wszystkie te postaci/role/osobowości są
niezbędne do realizacji projektu. Dragon Dreaming proponuje
stosunkowo proste narzędzia pozwalające diagnozować komu z nas
jest najbliżej do danego typu osobowości w określonym projekcie i
grupie. Wraz z różnicami charakterów mogą pojawiać się
konflikty. Ale Dragon Dreaming wspiera konflikty jednocześnie
dostarczając metod przekształcających energię konfliktu w naukę
i twórczość. Jedno z praw Dragon Dreaming mówi o tym, że jeśli
w grupie i w projekcie nie ma konfliktu, to projekt może zostać
zablokowany na którymś z etapów.
Książka
opisuje każdy z etapów i co w każdym z nich należy robić, jak
również daje możliwość diagnozowania typów osobowości.
Na
etapie marzeń i wizji konieczne jest stworzenie kręgu wspierającego
wizję oraz skutecznej metody komunikacji, które tę wizję
uwspólniają. Na etapie planowania definiujemy i określamy cele
cząstkowe i cel główny. Później cele osadza się na pajęczej
sieci Karabirrdt, która ma odniesienie do 4 ćwiartek koła.
Wszystkie cele muszą się łączyć i wynikać z siebie, a ich
rozkład pomiędzy ćwiartkami powinien być w miarę równomierny.
Karabirrdt graficznie pokazuje, gdzie mogą pojawić się słabsze
punkty całego projektu, jednocześnie cele cząstkowe są okazją do
przydzielania zadań, zakresu odpowiedzialności oraz jednoczesnego
formowania podzespołów realizujących te zadania w określonym
czasie.
W
ćwiartce planowania ustala się także czas trwania poszczególnych
zadań jak i całego projektu, a także budżet. Jedną z
preferowanych opcji, wyjątkową dla tej metody jest budżet
wy-śpiew-ywany. Na etapie planowania podejmuje się próby
wprowadzeniu projektu w życie lub tworzy się mini projekt będącym
testem. Tutaj możemy spotkać się z oporem i krytyką, które w
praktyce Dragon Dreaming są najcenniejszymi darami, jakie mogą się
przydarzyć w trakcie wprowadzania prototypu czy projektu.
Kolejna
ćwiartka to działanie. Książka proponuje również konkretne
kroki sprawdzające jakość działania. Są to pytania superwizyjne
dotyczące przebiegu działań. Pytania pomagają sprawdzić i
upewnić się, czy projekt znajduje się na właściwym torze.
Kolejna
ćwiartka w spirali Dragon Dreaming to świętowanie, albo
celebrowanie. W podejściu Dragon Dreaming uważamy, że na
każdą ćwiartkę należy przeznaczyć takie same nakłady czasowe,
finansowe i projektowe. To także dotyczy celebrowania. Jednak nie
chodzi tutaj o imprezy firmowe czy wyjazdy motywacyjne. Chodzi o
zauważanie i docenianie wspaniałości osiągnięć każdego z
członków i członkiń zespołu. W czasie i przestrzeni
przeznaczonej na celebrowanie spotykamy się jako ludzie ze swoimi
emocjami i całą gamą istnienia. Emocje oraz uczucia, to klej
spajający grupy. Na tym etapie poznajemy się lepiej i zauważamy
podstawowe cele jakimi kieruje się Dragon Dreaming przy realizacji
projektów. Są to: rozwój osobisty członków zespołu, budowanie
społeczności i służenie światu.
P.S.:
Proszę
nie o-mieszkaj wesprzeć projektu wydania podręcznika! Wejdź na:
(http://polakpotrafi.pl/projekt/dragon-dreaming
)
i
wpłać jakąś kwotę i nie omieszkaj powiadomić znajomych !!!
Dziękuję
!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz - twoja opinia/zdanie jest dla mnie ważne !